دکترا فقط مربوط به تحقیقات واقعی که انجام می دهید نیست. همچنین در مورد ظرفیت شما در مورد این موارد است:
توضیح دهید که چرا تحقیقات شما ضروری است
نشان دهید که تحقیق شما چگونه با تحقیقات موجود تطبیق می یابد و بر آن متکی است
به وضوح بیان و توجیه کنید که شما چه کاری انجام داده اید ، چه زمانی ، با چه کسی یا چه چیزی ، به چه ترتیب ، چه مدت طول کشیده و در نتیجه چه اتفاقی افتاده است
بگویید که نتایج شما به چه معناست ، و چگونه آنها به آنچه که قبلاً می شناسیم اضافه می کنند ، یا آن را به چالش می کشند ، و نتیجه چه می شود.
بنابراین شما باید بتوانید به اندازه کافی با کار دیگران رفتار کنید و همچنین ایده های بزرگی را که مربوط به موضوع خاص شما است. باید بتوانید استدلال خود را به روشی قانع کننده بیان کنید. مقابله با این اامات بدان معنی است که شما باید حداقل نویسنده صالحی باشید.
ممکن است مردم وقتی بدانند که دکترا می کنید ، به شما بگویند ، "نوشتن هرگز آغاز نمی شود." گوش دهید - این توصیه کاملاً خوبی است. می بینید ، برای اینکه خوب بنویسید ، باید تمرین کنید. نوشتن کاری است که اکنون باید مرتباً و به طور مرتب انجام دهید.
و با نوشتن فقط منظورم یادداشت برداری از خواندن شما نیست - اگرچه حتماً باید خلاصه نویسی کنید و تکه هایی از متن را برای ترکیب خواندن خود جمع کنید. منظورم این است که هر روز به طور منظم در مورد چیزی که به تحقیقات شما مربوط می شود ، مرتب بنویسید.
این می تواند به عنوان مثال باشد:
نوشتن در مورد چیزی که شما را معجزه می کند
نوشتن درباره چگونگی ارتباط خواندن خاص با موضوع شما
پاسخ به یک نقل قول کوچک - نوشتن در مورد آنچه باعث شده شما راجع به آن فکر کنید
کاوش در یک ایده خاص برای یک طرح تحقیقاتی
استدلال در مورد جنبه ای از تحقیقات شما - انتخاب روش برای مثال ، نوشتن در مورد اینکه چرا این یک انتخاب خوب است و / یا چرا ممکن است نباشد
نوشتن در مورد گفتاری که شنیده اید
ضبط مکالمه مرتبط با تحقیق که با همسالان خود داشته اید
فکر کردن / نوشتن درباره آنچه ممکن است بخواهید با سرپرست خود صحبت کنید
آزمایش با نوشتن "صدای" و سبک های مختلف
سعی در پیش نویس پاراگراف ها ، مقدمه ها ، خلاصه ها
نوشتن قطعات توصیفی ، جایی که شما روی روشهایی کار می کنید که می توانید جزئیات غنی در مورد کار خود ارائه دهید
نحوه استفاده از گفتگو در متن استدلالی
نوشتن برای یادگیری ساختن حکایات و نگارگرها.
این نوشتار در ابتدا برای کسی منظور نشده است بلکه برای شما. هیچ فشاری بر شما وارد نشده است تا آن را کامل کنید. ایده این است که فقط در مورد موضوع خود بنویسید و فکر کنید ، همچنین در مورد مهارت نوشتن خود بنویسید و فکر کنید.
تنظیم الگوی نوشتن منظم ، حدود سی دقیقه یا بیشتر ، ایده خوبی است - البته زمان می تواند طولانی تر باشد. بسته به اینکه چه چیز دیگری انجام می شود و چه وظیفه ای را می طلبد ممکن است در طول مدت متفاوت باشد. هر روز به همان زمان و در همان مکان بنویسید. ممکن است دوست داشته باشید خود را یک تایمر یا یک کلمه هدف قرار دهید - اینها مکانیسم های پشتیبانی هستند که به شما کمک می کنند تا به نوشتن خود پایبند باشید ، و نه نقطه پایانی.
فقط نشستن در هر روز یک عادت نوشتن را برای شما ایجاد می کند که به شما در کل دوره دکتری کمک خواهد کرد.
6953920766_4e37068d40_k
هر نوع کار برای شما می توانید این نوع نوشتن ها را روی صفحه یا یک نوت بوک یا ترکیبی از این دو انجام دهید. حتی ممکن است وبلاگ کنید. اما مهمترین نکته برای حفظ عادت نوشتار ، تغییر در تمرکز نوشتار است ، اما نگه داشتن وقت معمولی اختصاص داده شده به تحریر نوشتن محور در تحقیقات.
همانطور که در آموزش می گوییم ، تمرین باعث می شود که تمرین نیز انجام شود و این مورد برای نوشتن نیز است.
این روزها محققان به سخت افزار و نرم افزار خود بسیار وابسته هستند. اگر تازه شروع به تحصیل در مقطع دکترا می کنید ، برخی از موضوعات فنی وجود دارد که اکنون مرتب سازی بر آنها خوب است. بسیاری از این هزینه های پنهان مربوط به انجام تحقیقات دکتری است. البته آنها هزینه های نابرابر هم دارند ، زیرا مردم ظرفیت های مختلفی برای پرداخت هزینه رایانه و موارد مشابه دارند.
این مهم است که بدانید دانشگاه شما از طریق سخت افزار ، نرم افزار و پشتیبانی چه چیزی ارائه می دهد. بیشتر دانشگاه ها با دسترسی به چاپگر ، میز ، صندلی و رایانه را به دانشجویان تمام وقت ارائه می دهند. دانشجویان نیمه وقت ممکن است به یک میز گرم دسترسی پیدا کنند.
خوب ممکن است این چیزی باشد که شما نیاز ندارید. برای مثال:
3952548811_4820993cb4_bمن از این حرف من متنفرم ، اما رایانه ارائه شده توسط دانشگاه شما ممکن است نسبتاً قدیمی و / یا کند باشد و گاهی اوقات چاپ ممکن است کمتر از قابل اعتماد باشد. (حتی از دستگاه کپی شروع نکنید.) ممکن است شما چیزی متفاوت ، سریعتر ، کارآمدتر بخواهید.
و حتی ممکن است به دلیل نوع تحقیقاتی که می خواهید انجام دهید به یک دستگاه سریع و دارای پف زیادی احتیاج دارید - پرونده های بزرگی تولید خواهید کرد و یا به ظرفیت پردازش بزرگی نیاز دارید. اگر این مورد باشد ، ممکن است مجبور شوید برای این موضوع مذاکره کنید - و اگر چنین است ، هر چه زودتر بهتر شود.
شاید شما در حال انجام کار میدانی در جاده باشید یا مدت طولانی در آرشیو بنشینید. به لپ تاپ یا تبلت نیاز خواهید داشت. شما باید بررسی کنید که آیا دانشگاه این موضوع را ارائه می دهد یا خیر.
احتمال این است که شما نیز می خواهید در خانه کار کنید. کار کردن در فضای اداری مشترک حتی با استفاده از هدفون می تواند مشکل باشد. بسیاری از مردم دوست دارند کارهای سنگین خود را در خانه خواندن و نوشتن انجام دهند. بنابراین ، آیا فناوری خانه شما به آن ربط دارد؟ آیا می توانید هزینه لازم را داشته باشید یا می توانید یک عزیز برای خرید شما ، یک دستگاه جدید تهیه کنید تا شما را از طریق دکترا دریافت کند؟ شما نمی خواهید که بخواهید با یک رایانه خراب شده از نیمه کار کنار بیایید. یا به شما بهترین لپ تاپ است که می توانید از دانشگاه به خانه منتقل کنید؟ آیا ایده شما از بهشت داشتن صفحه نمایش بزرگ روی میز منزل شماست؟ اینها چیزهایی هستند که اکنون باید در ابتدا به آنها فکر کرد.
اگر شما می رویم به کار در خانه، پس از آن شما نیاز به بررسی چگونگی با داشتن دانشگاه نرم افزار در محل کار برخورد خواهد کرد - اما در خانه شاید نه. اگر به نرم افزار قابل حمل احتیاج دارید یا نیاز به برنامه خاصی هم در محل کار و هم در خانه دارید ، پس باید برای آن برنامه ریزی کنید. شاید مجبور شوید مجوز خانه خریداری کنید ، شاید اینگونه نباشد. شما باید در مورد این موضوع فکر کنید زیرا تصمیم می گیرید از کدام نرم افزار کتابشناختی و تجزیه و تحلیل داده ها استفاده کنید.
در مورد اتصال اینترنت خود در خانه نیز فکر کنید. البته شما در حالی که در آنجا هستید به دانشگاه های بین المللی و داخل شبکه ای دسترسی دارید ، و می توانید از راه دور به همه چیز دسترسی داشته باشید. اما برای این کار لازم است در صورت امکان به یک اتصال اینترنتی خوب خانگی دسترسی داشته باشید. دانش آموزان پاره وقت باید واقعاً به اینترنت خوب دسترسی داشته باشند زیرا این راهی مهم برای ماندن در ارتباط خواهد بود. و حتی برای محققان دکتری تمام وقت ، نظارت اغلب از طریق اسکایپ این روزها صورت می گیرد. و ممکن است شما در موقعیتی باشید که نیاز دارید / می خواهید برخی از داده های خود را انجام دهید - مصاحبه یا نظرسنجی - بصورت آنلاین. علاوه بر این ، شما نمی خواهید برای دانلود یک PDF خاص که اخیراً پیدا کرده اید ، برای همیشه صبر کنید. دسترسی آرام و متناوب در خانه ، کار را سخت تر و ناامیدکننده خواهد کرد.
فراموش نکنید که باید آدرس ایمیل خود را مرتب کنید. اگر از قبل ایمیل شخصی دارید و می خواهید آن را نگه دارید ، باید ایمیل دانشگاه ارائه شده خود را به آن وصل کنید ، یا آمادگی دارید که ایمیل دانشگاه خود را خیلی مرتبا بررسی کنید. اکنون دانشگاهها تقریباً به طور انحصاری با کلیه کارمندان و دانشجویان ارتباط برقرار می کنند و اگر اغلب حساب دانشگاه خود را بررسی نمی کنید ، می توانید مهلت های مهمی را از دست بدهید.
سپس انبار و پشتیبان تهیه می شود. یکی از مواردی که محققان دکترا - و در واقع بسیاری از ما - هنگام شب بیدار می کند ، چشم انداز از دست دادن کار است. این بسیار مهم است که سیستم ذخیره سازی و تهیه نسخه پشتیبان خود را مرتب کنید. دانشگاه شما ممکن است فضای ذخیره ای در اختیار شما قرار دهد - بنابراین هم اکنون این موضوع را بررسی کنید و استفاده از آن را به صورت کم مصرف شروع کنید. اما ممکن است بخواهید یک هارد اکسترنال خریداری کنید که می توانید از آن استفاده کنید. و / یا ممکن است بخواهید از نسخه ای از فضای ذخیره سازی ابری رایگان که هم اکنون در دسترس است استفاده کنید - اگرچه امنیت داده ها و Ts و C را بررسی کنید و مطمئن شوید که از آنها راضی هستید.
But that’s not all. Do you need additional kit – audio recorder, microphone, camera? If your phone won’t do the job you’re hoping , then do take this up with your university now – see if they have equipment you can book out. If not, tell all of your relatives what items you are putting on your Christmas list! And if you are entitled to specialist kit or support related to a disability, the sooner the appropriate university services are onto it, the better. Unfortunately, you may have to chase this.
لحظه ای به برخی از برنامه های موجود برای کمک به خود در سازماندهی کمک کنید - خاطرات ، مدیریت زمان ، تناسب اندام ، سازماندهی و ارتباطات. این برنامه ها ممکن است چیزی باشد که می خواهید در ابتدا با آن بازی کنید تا بتوانید ترکیب خاصی از برنامه های کاربردی را برای شما پیدا کنید. شاید بخواهید وبلاگهایی را که درباره برنامه های دوستانه دکترا صحبت می کنند ، بررسی کنید ، مانند این مورد از الکس استریک.
همکاران شما مطمئناً در مورد این فناوری حرف بیشتری برای گفتن دارند. مکالمه را شروع کنید. خوب است با افرادی که در مقطع دکتری خود حضور دارند صحبت کنید - در مورد مسائل سخت افزاری و نرم افزاری صحبت کنید. همسالان شما ممکن است نه تنها راه هایی برای مدیریت اوضاع در دانشگاه شما بدانند و نکات و ترفندهای خوبی داشته باشند ، بلکه ممکن است به شبکه هایی وصل شوند که می توانید در مورد یک نرم افزار یا مشکل سخت افزاری مشاوره ای سریع دریافت کرده و / یا اطلاعات بالقوه ای را پیدا کنید. و برنامه های جالب
من علاقه مندم به دایره المعارف. در زمان کودکی از خانواده ای که درآمد متوسطی داشت اما کتابی که ارزش آن را داشت ، دائرyclالمعارف کودکان آرتور می در این کتاب افتخار می کرد. این که آیا یک پروژه مدرسه ، سفر به موزه ، تعطیلات یا بحث خانوادگی وجود داشته باشد ، مطمئناً یکی از جلد این دائره المعارف کمک می کند. از اینکه طرفدار ویکی پدیا هستم خیلی جای تعجب ندارد. در آغاز عمر ویکی پدیا برابر با چاپ و نشر غرور بود و هر کسی که می خواست می توانست قطعه های آشکار و تمسخرآمیز در مورد خود بگذارد. اما رشد یافته است که به طور واقعی دائره المعارف است.
مرتباً به ویکی پدیا می روم. من به چیزی برخورد می کنم که به طرز مبهمی می توانم به خاطر بیاورم یا اصلاً آن را نشنیده ام ، و ویکی پدیا تعریف کمی را ارائه می دهد ، قطعه ای از تاریخ و چند سرنخ درباره اینکه چگونه می توانم پیگیری کنم. این به طور کلی برای من کافی است که تصمیم بگیرم که آیا می خواهم هر کاری را که دنبال می کنم دنبال کنم یا اینکه آیا این چیزی نیست که من دنبال آن هستم یا نه. ویکی پدیا یک فرآیند را شروع می کند ، یا اطلاعات کافی به من می دهد تا از مزاحمت خودداری کنم.
من از تنها فاصله دارم پروفسور ویلیام کرونون برجسته ، رئیس انجمن تاریخ نویسان آمریکا نیز از استفاده از آن دفاع می کند .
ویکی پدیا امروز دروازه ای است که طی آن میلیون ها انسان به دنبال دستیابی به دانش هستند که مدتها پیش فقط با استفاده از ابزارهایی ساخته شده و توسط دانشمندان حرفه ای ساخته و نگهداری می شده است. هرچه از ابزارهای مرجعی که با آنها مشاوره کرده ایم - دیکشنری ها ، زبانهای مستعار ، دایره المعارف ها ، کتاب های نقل قول ، کمک به پیدا کردن ، کتابشناسی - این کار را کردیم زیرا محتویات آنها توسط متخصصان با آموزش های علمی مناسب مورد بررسی دقیق قرار گرفت.
دیگر نه. ویکی پدیا و خویشاوندان آن همه چیز را تغییر داده اند ، و کسانی از ما که در جهان بورس تحصیلی ساکن هستند ، نیاز به تأمل در مورد نقش مداوم اقتدار حرفه ای دارند در حالی که رشته های سنتی دیگر نمی توانند نوع انحصارهای فکری را که اعضای آنها زمانی به آن داده می شود ، حفظ کنند. هیچ کس برای مشارکت یا اصلاح مطالب ویکی پدیا نیازی به مدرک دکترا در یک موضوع یا حتی کارشناسی ارشد ندارد. اگرچه دنیای گسترده ویکی گاهی اوقات دارای خطای زوزه و حتی ی آشکار است ، اما کیفیت کلی محتوای ویکی پدیا بسیار خوب است. اگر هدف شخصی مشاوره سریع برای اطلاعات است که می توانید به روشهای دیگر بررسی کنید یا جهت گیری مختصری به یک موضوع ناآشنا بپردازید ، تصور کردن ابزاری سرویس پذیرتر از ویکی پدیا دشوار است.
بنابراین ممکن است ویکی پدیا آکادمی / ما را به دلیل نیاز به اطمینان از اینکه ما - و کسانی که با آنها کار می کنیم - قادر به برخورد انتقادی با هرگونه اطلاعات آنلاین در دسترس ما هستیم ، آکادمی / ما را از خواب بیدار کرده است. ما دانشمندان تصور نمی کنیم که هر منبع چاپی کافی باشد. ما همیشه فرض می کنیم که منابع چاپی جزئی - کامل نیستند ، مخصوصاً ، از یک دیدگاه نوشته شده بودند - و واقع در آن - در یک زمان و مکان خاص نوشته شده اند. ما آموخته ایم که بخوانیم نه تنها برای آنچه که یک منبع می گوید ، بلکه همچنین آنچه را که نمی گوید ، آنچه ممکن است تأکید کند ، چه چیزی ممکن است با متون دیگر داشته باشد و جایی که ممکن است تفاوت داشته باشد ، خوانده شده است. هیچ دلیلی وجود ندارد که خواندن ویکی پدیا یا هر ماده آنلاین دیگری متفاوت باشد.
من با استدلال کرونون موافقم. هرچه بیشتر و بیشتر اطلاعات به صورت خط حرکت می کنند ، فرایندهای خواندن انتقادی علمی ما نیز باید حرکت کنند.
وبلاگ ها ، دقیقاً مانند ویکی پدیا ، حاوی اطلاعات مفیدی هستند ، اما هیچکدام از آنچه نوشته می شود بدون ارزش یا جامع نیست. البته وبلاگ ها به طور کلی چیزی را به جز دیدگاه نویسنده تظاهر نمی کنند ، و شاید این مشترک بودن "pedia" در دائره المعارف و ویکی پدیا است که باعث می شود فکر کنیم که این مطالب به نوعی بالاتر از هر منبع دیگری است. اما کاملاً واضح به نظر می رسد که ، صرف نظر از منبع علمی - چاپی یا دیجیتال ، ویکی پدیا یا وبلاگ - ما باید در جستجوی این باشیم که: منشاء مطالب. ارز اطلاعات؛ نویسنده ، اعتبار آنها و منابع آنها؛ قابلیت اطمینان از مواد و ظرفیت بررسی موارد پیشنهادی؛ و نقطه نظر یا برنامه ای که از طریق آن اطلاعات ارائه شده است.
من هنوز هم به این صحبت های قدیمی هوارد رینگولد در مورد کشف تله علاقه دارم. Riffing در همینگوی ، برای افرادی طراحی شده است که با وب و رسانه های اجتماعی نا آشنا هستند. با این حال ، نکات اساسی که Rheingold در مورد تشخیص تله می گوید ، برای همه ما بسیار مهم است ، مهم نیست که چقدر در دیجیتال عمیق هستیم یا کودک هستیم یا بچه داریم ، یا نه.
Rheingold نشان می دهد که همه ما باید جامعه ای از افرادی را پیدا کنیم که اطلاعات قابل اعتماد را ارائه می دهند. و من به ویژه ایده او از جامعه ای از ردیاب های علمی دانش آموزان و نوع تعهدات متقابل را که باید در اطلاعاتی که ارائه می دهیم قابل اعتماد است دوست دارم. به نظر می رسد توصیه های بسیار مفیدی برای افرادی است که می توانند ویکی پدیا را بخوانند و بنویسند ، بلکه برای کسانی که وبلاگ می کنند نیز هستند. شاید این یکی از اصول اخلاقی باشد که من / ما وبلاگ نویسان ممکن است اتخاذ کنیم - من نمی دانم نوشتن تندی را خواهم نوشت .
همچنین ابزارهای بسیار مفید ردیاب تبخیر Rheingold و Good را ببینید .
واقعاً مهم است که یک دنباله حسابرسی را در فصل روش های خود قرار دهید. دنباله حسابرسی؟ خوب ، مهم نیست که آن را چه می نامید ، این بخش در این فصل است که شما می توانید مهره ها و اطلاعات مربوط به کارهایی را که به شما ارائه می دهید به آزمایشگر بدهید.
ارائه دنباله حسابرسی به این معنی نیست که می توانید از موضع فلسفی و انتخاب روش شناسی خود چشم پوشی کنید. البته شما هنوز هم باید در این باره بنویسید. اما من چیزهای زیادی را می بینم - همانطور که می بینم خیلی زیاد است - پایان نامه هایی را که همه مردم انجام داده اند بخوانند. صفحات و صفحاتی در مورد معرفت شناسی ، روش شناسی و روش ها وجود دارد و هیچ چیز در مورد آنچه در واقع رخ داده است نیست.
من نمی توانم دقیقاً تعداد نگاریهایی را که خوانده ام به شما بگویم - اما بسیار زیاد است - جایی که نمی دانم پژوهشگر چند روز در سایت گذرانده است ، به چه مواردی نگاه کرده و به دنبال چه چیزی بوده است ، با چه اسنادی جمع آوری کرده اند و با چه کسی رسماً با آنها صحبت کرده اند. این اطلاعات تا حدودی از نتایج دریبل می شوند. اما اگر من از ابتدا به این اطلاعات اولیه دسترسی پیدا نکنم ، همیشه به سؤالات و نتایج مهم و اساسی با سؤالات و تردیدهای ناخوشایند در ذهنم نزدیک می شوم. با خودم می پرسم ، "چه مبنایی بر اساس این توصیف و این تحلیل ساخته شده است؟"
اما نتیجه ترک کردن نتیجه حسابرسی به طور کلی بیشتر از ایجاد تردید در ذهن آزمون / ذهن من است. هر زمان که یک محقق دکتری ردیابی حسابرسی را ترک کرده باشد ، معمولاً از آنها خواسته می شود که دست به کار شوند و آن را به عنوان تصحیح درج کنند. و چه کسی در صورت جلوگیری از این امر نیاز دارد؟
دنباله حسابرسی شامل دو چیز است:
(1) اطلاعات مربوط به داده های واقعی شما ایجاد کرده اید
این است - چند نفر با آنها مصاحبه کرده اید ، چند روز در هر سایت گذراندید ، چگونه نظرسنجی را ساختید ، از چه نوع رویکرد آماری استفاده کرده اید ، چند نسخه دارید. کار با ، چند وبلاگ و ارسال ، چند کلمه در شرکت و غیره. این افراد ، چه کسانی ، کجا ، چه نوع ، چه مدت ، و چه تعداد از تحقیقات است. شما اغلب می توانید این کار را در یک جدول انجام دهید تا صفحات و صفحات بیشتری از آن نگیرد.
(2) اطلاعات در مورد چگونگی تحلیل داده ها
این ممکن است کار واقعی باشد یا ممکن است نمونه ای از متن ، کدها و مضامین و موارد دیگر باشد - هر آنچه برای روشهایی که انتخاب کرده اید مناسب است. این اغلب به جایی غیر از فصل می رود و در فصل واقعی به آن اشاره شده است.
حال دلیل ارائه نتیجه حسابرسی به این دلیل نیست که امتحان شما به شما اعتماد ندارد. این طور نیست که کنکور شما بخواهد باور داشته باشد که آنچه ادعا می کنید در مورد نتایج خود هستید ، به طریقی نادرست یا اشتباه است. دلیل تهیه رد حسابرسی ناشی از کارهایی است که از کنکور خواسته می شود.
امتحانان دکتری باید درباره کیفیت تحقیق داوری کنند. آیا این "دکترا" است؟ امتحان کنندگان فقط به دنبال مشارکت اصلی نیستند ، بلکه می دانید که چگونه می توانید تحقیق کنید و می توانید به عنوان یک محقق مستقل به جهانیان رها شوید ، قادر به انجام تحقیقات بدون نظارت و شایسته و علمی باشید. بنابراین آنها به "شواهدی" احتیاج دارند که می توانید این کار را انجام دهید.
در ابتدایی ترین سطح خود ، اینکه آیا چیزی در مقطع دکتراست ، از کمیت داده ها سوال دارد - آیا فرد به اندازه کافی کار کرده است و داده های کافی برای پاسخ به سؤال خود را ارائه داده است ، با استفاده از روشی که خود انتخاب کرده اید. بسته به سوال ، این ممکن است به اندازه یک شخص یا یک متن باشد ، یا ممکن است به اندازه پایگاه داده ملی باشد. محقق دکتری باید سؤال ، روش ، روشها و تصمیمات داده ها و فرآیندها را با هم گره بزند. این پایان نامه باید مبنای واقعی تحقیق را نشان دهد ، نشان دهد و استدلال کند.
در سطح بعدی ، امتحان کنندگان باید بتوانند آنچه انجام داده اید را دنبال کنند. آنها / ما / من نمی توانم درباره "دکتری" قضاوت کنم اگر همه آنها / ما / که من به آن نگاه می کنم مجموعه ای از نتایج باشد - اگر این همه وجود داشته باشد ، آنها / ما / من واقعاً نمی دانیم شما چگونه هستید. به آنها رسیدم. اگر نشان نمی دهید که چگونه به نتیجه گیری رسیده اید ، واقعاً به آزمایش کننده می گویید - "به من اعتماد کن ، من آن را تشکیل ندادم ، من منظم و سختگیر بودم و به دنبال چیزهایی نبودم که مناسب نباشند. و همچنین کارهایی که انجام داده اند ، اما من به شما نشان نمی دهم که چه کاری انجام داده ام . "
بعضی اوقات به نظر من محققانی که کار آماری انجام می دهند از نیاز به نشان دادن محاسباتشان بدون خطا و از نظر آماری قابل دفاع بیشتر از دیگران آگاه هستند. اما افرادی که با رویکردهای تفسیری کار می کنند نیز باید بتوانند نشان دهند که چه تصمیمی گرفته اند ، چرا ، چگونه و مبنای آنها قرار گرفته اند. در کار تفسیری ، امتحان کنندگان به دنبال صحت نیستند بلکه به دنبال مواردی هستند که به دنبال انواع جستجوهایی که در بایگانی ها وجود دارد ، استدلال در مورد تفسیر مطالب و متون مصاحبه ، نوع بازجویی حساس انجام شده است.
و مطمئناً فراهم کردن ردیابی ممیزی همه لازم نیست در فصل اصلی روشها باشد - شما مهمترین ، کلید ، اطلاعات را در فصل قرار می دهید و بقیه را به عنوان ضمائم ارائه می دهید. یک نتیجه حسابرسی دقیق ممکن است کنکور شما را ناامید کند و شما هم نمی خواهید این کار را انجام دهید. این تقریباً بد است که آنها را بی اطلاع نگه داریم. اما نه کاملاً
شما باید مثل حسابرسی با همه امور ، تعادل را با حسابرسی درست بدست آورید. بنابراین درک این موضوع در مورد سطح کلی ردیابی حسابرسی که در رشته شما ارائه شده است بسیار مهم است و سپس ، در صورت وم ، بقیه کارها و "مدارک" را به ضمیمه ای اختصاص دهید که امتحان کننده بتواند آن را پیگیری کند.
به نظر می رسد این روزها وقت زیادی را صرف نوشتن چیزهایی می کنم که خیلی دوست ندارم ، چیزهایی که نمی خواهم الان یا حتی شاید همیشه آنها را بنویسم. این نوشتار احساس می کند یک کار اجباری ، یک تعهد ، یک وظیفه ، یک ضرورت است. علاوه بر این ، مثل "من" احساس نمی شود. به نظر می رسد مکانیکی است و گویی نمی توانم چیزی از خودم در آن قرار دهم.
لیست نوشتن من که نمی خواهم انجام دهم شامل بسیاری از مومات قابل پیش بینی بوروکراتیک است : گزارش پروژه ها؛ گزارش فعالیتهای مرکز تحقیقاتی که من مستقر می کنم؛ گزارش های مربوط به فعالیت های تحقیقاتی برای اهداف حسابرسی و گزارش هایی درباره پیشرفت دانش آموزان. اما همچنین شامل نوشتن هایی است که باعث ایجاد تفاوت در افراد دیگر می شود و بنابراین باید این کار را انجام دهم حتی اگر از نوشتن لذت نمی برم: منابع؛ نامه های پشتیبانی؛ بررسی مقالات ، پیشنهادات و پیشنهادات کتاب؛ ارزیابی پایان نامه ها و تکالیف مختلف.
هر دو مورد - مومات بوروکراتیک و چیزهای دیگر افراد - به فرمول های نسبتاً معمولی نوشته شده اند. یک روش پذیرفته شده برای شروع ، ادامه و نتیجه گیری از نوشتار وجود دارد. اینها متونی هستند که برای خوانندگان شناخته شده با انتظارات قابل پیش بینی نوشته شده اند ، و نوشتن اغلب مانند پر کردن شکاف ها احساس می شود - و در واقع غالباً جعبه های خالی از پیش فرمت شده وجود دارد. فقط 100 شخصیت را وارد کنید. فرصت کمی برای هر نویسنده ای وجود دارد که با این نوع قاب ها بازی کند ، خود را در نوشتن درج کند ، با هر نوع خلاقیت بنویسد. این نوشتن گاهی با دندانهای رنده شده و در آخرین لحظه انجام می شود.
اما اشکال دیگری از نوشتن وجود دارد که من نمی خواهم انجام دهم . مواردی وجود دارد که به آنها متعهد شده ام . این قطعات فقط باید انجام شود و غالباً تا آخر مهلت. آنها می توانند کمی درگیر شوند ، بویژه شروع به کار . فصل های کتاب که به شما قول داده ام بنویسم. مقالات ژورنالی که مدیون هستم؛ گزارش های پژوهشی پیمانکار برای سرمایه گذاران. سپس مواردی وجود دارد که باید بنویسم - مقالات مربوط به پروژه های تحقیقاتی برای ارائه نتایج به مخاطبان مناسب. مقالاتی که باید نوشته شوند تا داده ها به هدر نروند. کتابهایی که ممکن است در ت و عمل تفاوت ایجاد کند. چیزهایی که باید بنویسم در پشت ذهنم یا در لیست نوشته هایی که باید در آینده انجام دهم آویزان است.
در حال حاضر من مطمئن هستم که شما می توانید ببینید که بیشتر کارهایی که من در واقع انجام می دهم نوشتن است که نمی خواهم انجام دهم . این ممکن است باعث تعجب شود زیرا من چیزهای زیادی می نویسم. در واقع ، من تقریباً هر روز می نویسم. به عنوان مثال ، امسال من برای نخستین بار چهار فصل کتاب ، سه مقاله ژورنال داوری ، سه گزارش تحقیقاتی و چندین قطعه چاپی و همچنین حدود یک سوم کتاب را تألیف کردم. فصل دیگر کتاب به همراه گزارش پژوهشی دیگری و تعدادی از مقاله های همایش در دست بررسی است. بنابراین نخواستن نوشتن برای من اصلاً برابر نیست با نوشتن نیست - اگرچه اعتراف می کنم که خیلی طولانی در یک نسخه خطی کتاب ایستاده ام.
تنها شکل نوشتن که من معمولاً - اما نه همیشه - می خواهم انجام دهم ، این وبلاگ جذاب است ، و این بدان دلیل است که من می توانم این کار را بکنم که در کنار هم قرار بگیرم ، هرچه را که می خواهم بگویم بگویم و با این حال تصمیم می گیرم آن را بگویم. به نظر من به هر حال به نظر من این اام است که بنویسیم که به ناچار مقاومت اولیه ایجاد می کند ، تمایلی به مواجهه با صفحه خالی ، تعویق ، توجه به سایر موارد فشرده تر است.
در حال حاضر اولین چیزی که در رابطه با نوشتن که نمی خواهم سندرم انجام دهم این است که تشخیص دهیم که این هنجار است. لحظه های آه ، الهام بخش ، نوشتن آنچه شما واقعاً می خواهید انجام دهید (جدا از وبلاگ نویسی) ، نادر است. فقط خیلی مواقع است که ایده ای با زور زیاد مرا درگیر می کند و باید سریعاً بنویسم. من باید ارسال این در حال حاضر احساس استثنا است. اکثریت قریب به اتفاق نوشتن هایی که من انجام می دهم - و اکثر نویسندگان و نویسندگان دانشگاهی از همه اشکال و اشکال در یک قایق قرار دارند ، به گمان من مشکوک است - به نوعی کار سختی است ، مطمئناً در آغاز.
هر کس روش خود را برای مقابله با این روش دارد ، باید به نوشتن ادامه دهد . در هنگام مرور این پست ، متوجه شدم آتنا دونالد قبل از شروع نوشتن ، درباره تمرین خود برای " mulling over " نوشت. او فکر می کند خودش را به قطعه می اندازد ، از نظر ذهنی مرتب سازی افکار خود را می کند ، مطمئن می شود وقتی او برای نشستن کنار می رود ، نقطه شروع را دارد. و بعضی از افراد تمرینات سرعت نوشتن را انجام می دهند تا نوشتار پیش برود و دریابد که چه چیزی برای گفتن دارند. بسیاری از نویسندگان سرعت ، یک مناسبت اجتماعی را از آغاز فعالیت به وجود می آورند. برای آنها ، شروع به نوشتن کمی شبیه رفتن به سالن ورزشی با یک دوست خوب است - پیدا کردن راهی در کنار هم تا مطمئن شوید که هر دو شما به تعهدات جداگانه خود عمل می کنید.
اما من نمی نویسم بیش از حد و یا سرعت نوشتن. من دوباره کاری دیگری انجام می دهم. من در مورد نوشتن کاملاً خودمضمام هستم و عموماً می توانم بر نوشتن مزاحم که نمی خواهم انجام دهم غلبه کنم . (به جز در مورد کتاب متوقف شده و فکر می کنم این مسئله پیدا کردن یک تکه بزرگتر از زمان است.)
به جای هنرمندانی که کارهای روزمره ای در استودیو دارند و از آنها استفاده می کنند تا ایده ها را جلب کنند ، من نوشتن را که نمی خواهم انجام دهم شروع می کنم.با یک فعالیت تنظیم شده ، لیستی از نکات کلیدی را تهیه کنید. اینها مواردی است که باید در قطعه گفته شود. سپس چند جمله به هر یک از نقاط اضافه می کنم تا چیزی شبیه به یک سری پاراگراف های کوتاه داشته باشم. در این مرحله ممکن است یک گزارش تحقیقاتی را که دوباره آنرا بازنویسی می کنم ، در این سند جدید چیزی بریزم و چسباندم. یا ممکن است بسته به نوع نوشتاری که انجام می دهم ، یک قطعه کوچک درباره روشها یا ادبیات بنویسم یا با کمی تجزیه و تحلیل داده بازی کنم. در مرحله بعد با امتیازات و پاراگرافها تنظیم می شوم تا به نوعی ترتیب بگیرم. به طور کلی این پیش نویس به عنوان یک لیست طولانی به ترتیب درست به پایان می رسد. در بیشتر مواقع ، اگر من خودم مشغول نوشتن هستم یا اولین نویسندگی را انجام می دهم ، من همچنین یک چکیده کوتاه یا طولانی - یک متن کوچک می نویسم - و درباره عنوان تصمیم می گیرم.
در این مرحله من به مقاله نویسی متعهد هستم. من چیزهایی برای گفتن دارم ، من نظمی را که در آن گفته خواهد شد ، می دانم و غالباً این ایده را دارم که چگونه می توانم کمی صدای نویسنده را به روند کار بیاورم. و وقتی است که من شروع به وارد کردن سبک خودم به نوشتاری می کنم که تغییر می کند - این دیگر نوشتن نیست که نمی خواهم انجام دهم - اکنون این چیزی است که من می نویسم . نوشتن نمی خواهم و دوست ندارند ناپدید شده اند و من هم اکنون در حال کار هستم ، نوشتن مقاله در حال انجام است. و از آنجا که من زیاد این روند را پشت سر گذاشته ام ، یک بار می دانم که یک بار نوشتن را از این طریق شروع کردم ، شانس این است که آن را تمام کنم.
سوال از مایل به نوشتن می تواند به نوعی شروع به نوشتن کند ، اما فقط در صورت اجازه آن. بعضی اوقات ، مانند موارد دیوانسالاری و نوشتن برای دیگران ، این احساس مسئولیت است که این کار را انجام می دهد. برای اکثریت قریب به اتفاق سایر نوشتارهای دانشگاهی ، پیدا کردن تکنیک و مجموعه ابزارهایی است که به شما امکان می دهد علیرغم هرگونه تمایلی که احساس می کنید ، شروع به کار کنید. راه برای رسیدن به فرد متفاوت است - ممکن است این کار را با استفاده از لیست ساده ، نوشتن سریع یا شروع با یک لیست ساده یا چیزهای دیگر انجام دهد. شما فقط باید چیزها را امتحان کنید تا زمانی که پیدا کنید چه چیزی برای شما مفید است.
شما همیشه نمی توانید آنچه را که می خواهید بنویسید - اما هرچه آهنگ ادامه می یابد - اگر مدتی را امتحان کنید ، ممکن است فقط آنچه را که لازم دارید پیدا کنید.
این معمولاً برای دانش آموزان است که فقط یک موضوع تحقیق را انتخاب کنند تا دریابند که موردی که انتخاب کرده اند بسیار گسترده است. اگر خوش شانس باشید ، قبل از تحقیق بیش از حد متوجه خواهید شد زیرا اکثر تحقیقات اولیه که انجام می دهید ممکن است فایده ای نداشته باشید تا در نهایت موضوع خود را محدود کنید.
این ایده خوبی است که ایده تحقیق اولیه خود را توسط یک معلم یا کتابدار اجرا کنید تا یک نظر متخصص بدست آورید. او مدتی را برای شما صرفه جویی می کند و نکاتی را در مورد محدود کردن دامنه موضوع شما ارائه می کند.
گسترده چیست؟
دانش آموزان از شنیدن اینکه موضوع انتخابی آنها بسیار گسترده است خسته می شوند ، اما این یک مشکل بسیار شایع است. چگونه می دانید موضوع شما خیلی گسترده است؟
اگر خودتان را در كتابخانه پیدا كردید كه به كل بخش از كتاب ها خیره شده و می تواند به عنوان مرجع موضوع شما عمل كند ، بسیار گسترده است! یک موضوع خوب به یک سوال یا مشکل خاص می پردازد. شما فقط باید چهار یا پنج کتاب را در قفسه مشاهده کنید که به سوال تحقیق خاص شما بپردازند (شاید کمتر!).
اگر موضوع شما می تواند در یک یا دو کلمه خلاصه شود ، مانند سیگار کشیدن ، تقلب در مدرسه ، آموزش ، نوجوانان دارای اضافه وزن ، مجازات بدنی ، جنگ کره یا هیپ هاپ ، بسیار گسترده است.
اگر در ارائه بیانیه پایان نامه مشکل دارید ، احتمالاً موضوع شما بسیار گسترده است.
یک پروژه تحقیقاتی خوب باید باریک شود تا معنی دار و قابل مدیریت باشد.
چگونه موضوع خود را باریک کنید
بهترین راه برای باریک کردن موضوع شما استفاده از چند کلمه قدیمی از سؤال آشنا است ، مانند چه کسی ، چه ، کجا ، زمانی ، چرا و چگونه.
بالشتک به عنوان مجازات:
جایی که؟ : "دست و پا زدن در مدرسه کلاس"
چی و کجا؟ : "تأثیرات عاطفی دست و پا زدن در مدرسه کلاس"
چه كسی و چه كسی؟ : "تأثیرات عاطفی دست و پا زدن بر کودکان دختر"
رقص هیپ هاپ:
چی؟ : "هیپ هاپ به عنوان درمان"
چی و کجا؟ : "هیپ هاپ به عنوان درمان در ژاپن"
چه ، کجا ، و چه کسی؟ : "هیپ هاپ به عنوان درمانی برای جوانان بزهکار در ژاپن"
در نهایت ، خواهید دید که روند باریک شدن موضوع تحقیق شما در واقع پروژه شما را جالب تر می کند. قبلاً ، شما یک قدم به یک درجه بهتر نزدیک هستید!
یک تاکتیک دیگر
روش خوب دیگر برای محدود کردن تمرکز شما شامل طوفان مغزی لیستی از اصطلاحات و سؤالات مربوط به موضوع گسترده شماست. برای نشان دادن ، بیایید با یک موضوع گسترده شروع کنیم ، مانند رفتار ناسالم به عنوان نمونه.
تصور کنید که مربی شما این موضوع را به عنوان سریع نوشتن داده است. می توانید لیستی از اسمهای تصادفی تا حدودی مرتبط تهیه کنید و ببینید آیا می توانید سوالات مربوط به دو موضوع را مطرح کنید یا خیر. این منجر به یک موضوع باریک می شود! در اینجا نمایشی وجود دارد:
هنر
ماشین ها
تختخواب
چشم های چشم
ساندویچ
این ممکن است تصادفی به نظر برسد ، اما قدم بعدی شما این است که سوالی را ایجاد کنید که این دو موضوع را به هم وصل کند. پاسخ به این سؤال ، نقطه شروع بیان نامه پایان نامه است و یک جلسه طوفان مغزی مانند این می تواند منجر به ایده های عالی پژوهشی شود.
هنر و رفتار ناسالم:
آیا یک قطعه هنری خاص وجود دارد که نشان دهنده خطرات سیگار کشیدن است؟
آیا یک هنرمند مشهور وجود دارد که از یک عادت ناسالم درگذشت؟
ساندویچ و رفتار ناسالم:
چه اتفاقی می افتد اگر هر روز برای شام ساندویچ بخورید؟
آیا ساندویچ های بستنی برای ما بسیار بد هستند؟
پاسخ این است که بستگی به کار شما دارد. هر یک از این سه پایگاه داده در MSU بسیار محبوب هستند ، اما هر یک بسیار متفاوت است. بسیاری از افراد بدون درک واقعاً تفاوت در قسمت عقب که بر نتایج جستجوی آنها تأثیر می گذارد ، فقط از یکی از آنها استفاده می کنند. تفاوتهای عمده زیر توضیح داده شده ممکن است به شما در تصمیم گیری آگاهانه درباره استفاده از بانک اطلاعاتی در چه زمانی کمک کند. (همچنین به راهنمای مرتبط مراجعه کنید: چگونه می دانم کدام پایگاه داده را برای جستجوی ادبیات زیست شناختی جستجو کنم؟ )
1. هر دو PubMed و Web of Science پایگاه داده های مبتنی بر انسان هستند. Google Scholar نیست. این کلید اصلی ترین تفاوت هایی است که در نتایج جستجوی خود خواهید یافت.
Pubmed و Web of Science پایگاه داده های مبتنی بر انسان هستند. این یعنی:
مجلات محور وب علوم و PubMed هستند و آنها براساس معیارهای علمی و کیفیتی توسط کمیته های بررسی ادبیات برای گنجاندن افراد انتخاب می شوند. مشاهده کنید: انتخاب مجله PubMed یا انتخاب مجله Web of Science
داده های مربوط به هر مقاله به روش ساختاری یکنواخت در پایگاه داده وارد می شود: نویسنده ، عنوان ، تاریخ ، نام مجله. این بدان معنی است که هنگام جستجو برای آن چیزها بازیابی دقیق می کنید. نتایج را می توان با اطمینان با آخرین تاریخ طبقه بندی کرد.
مقالات موجود در PubMed با اطلاعات مهمی در مورد ساختار آنها ، از جمله "مقاله مروری" یا "کارآزمایی بالینی" برچسب گذاری شده اند. آنها با کلمات ساختاری در مورد محتوای آنها و موضوعات اصلی برچسب گذاری شده اند تا به شما در رسیدن به نتایج جستجوی بهتر کمک کنند.
مقالاتی در Web of Science نیز حاوی اطلاعات مهمی در مورد ساختار آنها هستند ، مانند "مقاله مرور". آنها برای محتوا برچسب گذاری نشده اند ، بنابراین شما باید تمام تغییرات احتمالی مبحث مورد نظر خود را درج کنید. از بین این سه مورد ، PubMed بیشترین "زنگ و سوت" را برای کمک به شما در یافتن نتایج جستجوی خوب دارد.
مثال: microRNA [Majr] به عنوان جستجو به معنای جستجو می باشد که می توانید مقاله هایی را جستجو کنید که میکرو RNA ها موضوع اصلی مقاله است. جستجوی "موش" به طور خودکار کلمه "موش" را در بر می گیرد.
این پایگاه های داده از ویژگی موضوعی در ژورنال ها برای گنجاندن در PubMed یا Web of Science بر اساس موضوع برخوردار هستند. PubMed بر ادبیات بالینی و زیست پزشکی تمرکز دارد. Web of Science بین رشته ای است و شامل "بهترین" ژورنال های هر حوزه موضوعی است.
بازیابی دقیق بدان معنی است که نتایج جستجو قابل تجدید و گزارش پذیری هستند (مخصوصاً برای بررسی های منظم مهم هستند)
در مقابل ، Google Scholar یک پایگاه داده مبتنی بر انسانی نیست بلکه موتور جستجوگر کل اینترنت است که نتایج را بر اساس معیارهای خودکار دستگاه باریک می کند.
معیارهای ورود به عنوان "علمی" در نتایج Google Scholar مبتنی بر ناشران است که اطلاعاتی را در مورد وب سایت های خود به Google Scholar ارسال می کنند و وماً مبتنی بر ویژگی های خود منبع نیستند. ممکن است همه ناشران با Google به طور یکسان کار نکنند. برخی ژورنال های موجود ممکن است کم کیفیت و حتی ژورنال های درنده باشند. کتاب ها ، گزارش ها ، پایان نامه ها ، نسخه های چاپی و انواع دیگر منابع موجود است.
همه زمینه های موضوعی پوشیده شده است ، و گوگل اسکولار انواع متفاوتی از منابع را شامل می شود: مراحل کنفرانس ، کتاب ها و گزارش ها ، که در وب علوم یا PubMed گنجانده نشده است.
اطلاعات مربوط به نویسنده ، تاریخ ، نام مجله و سایر بخش های استناد از ناشران است ، بنابراین استاندارد نشده و ممکن است توسط گوگل قابل خواندن نیست. Google Scholar یک نویسنده ، تاریخ یا نام مجله را جستجو می کند ، اما صحت آن بسیار متفاوت است. نتایج را می توان با تاریخ طبقه بندی کرد ، اما وماً قابل اعتماد نیست.
هیچ آگاهی از انسان به معنای برچسب زدن مقالات برای ساختار یا محتوا نیست. اگر می خواهید مقالات مرور ، می توانید کلمه "بررسی" را به جستجوی Google Scholar خود اضافه کنید ، اما به عنوان یک کلمه کلیدی است. این بدان معنی است که شما ممکن است مقالات بررسی واقعی را دریافت کنید یا نگیرید. کلمات محتوا برچسب خورده نیست ، بنابراین باید تمام تغییرات احتمالی کلمات از موضوع خود را جستجو کنید.
بازیابی نادرست و محتوای متغیر بدان معنی است که نتایج جستجو وما قابل تکرار نیستند و بنابراین گزارش نمی شوند. Google Scholar استفاده از آن برای بررسی های منظم مناسب نیست.
2. Web of Science و Google Scholar بیشترین استنادها را ردیابی می کنند. PubMed استنادها را فقط برای مقالات PubMed Central دنبال می کند.
Google Scholar و Web of Science هم نقل قول هایی را دنبال می کنند - چند بار که مقاله به مقاله های دیگر ، کتاب ها یا منابع دیگر استناد شده است. Google Scholar و Web of Science به شما امکان می دهند نتایج خود را بر اساس زمان ذکر شده مرتب کنید (Google Scholar این را در "رتبه بندی مرتبط" خود قرار می دهد).
آگاه باشید که زمان ذکر شده بین Web of Science و Google Scholar بسیار متفاوت خواهد بود. هیچ یک کامل نیست ، اگرچه داده های استناد وب Web of Science دقیق تر و تکثیر پذیر تلقی می شوند و توسط سازمان های رسمی به عنوان استاندارد استفاده می شود. استنادهای Google Scholar شامل کتاب ها ، پایان نامه ها ، گزارش های دیگر است ، اما ممکن است به دلیل عدم برچسب زدن به پرونده های قدیمی ، تعداد زیادی از استنادهای قدیمی را شامل شود.
PubMed ردیابی برخی استنادها را آغاز کرده است ، اما تنها قادر به استناد به مقاله های موجود در PubMed Central است که یک مخزن دسترسی آزاد به مقالات است. این برای کشف مقالات مفید است ، اما برای هر نوع شمارش یا آمار استنادها توصیه نمی شود.
3. Google Scholar متن کامل مقاله را جستجو می کند اما PubMed و Web of Science فقط اطلاعات استناد ، انتزاعی و برچسب گذاری را جستجو می کنند.
از آنجا که Google Scholar متن کامل مقاله ها را جستجو می کند ، می توانید اطلاعاتی را پیدا کنید که وماً در استناد یا چکیده مقاله وجود نداشته باشد ، به عنوان مثال جزئیاتی که در بخش Methods یک مقاله ژورنالی دفن شده است. اگر با جستجوی PubMed of Web of Science خود خوشبختانه چیز خاصی پیدا نکردید ، Google Scholar را امتحان کنید و ممکن است آن را پیدا کنید.
PubMed و Web of Science محدود به جستجوی انتزاعی هستند ، اما وماً برای اکثر جستجوها بد نیست. اگر مقاله ای می خواهید که در درجه اول در مورد یک موضوع خاص باشد ، مطمئناً اطلاعات به صورت خلاصه خواهند بود. با این حال ، جستجوی کامل متن با Google Scholar نتایج متفاوتی را به همراه خواهد داشت و ممکن است برخی از مقالاتی را که شما با آن دو مورد دیگر پیدا نکرده اید ، ارائه دهد.
Scopus دسترسی به مجلات مورد بررسی (از جمله ژورنال های دسترسی آزاد) ، کتاب ها و مقالات کنفرانس در علوم بهداشتی ، علوم زندگی ، علوم فیزیکی و علوم اجتماعی را فراهم می کند. پوشش شامل داده های استناد ، اطلاعات معیار و داده های تأثیر ژورنال است.
چیزهایی که باید در نظر بگیرید :
پوشش ژورنال ها و سایر نشریات در هنرهای خلاقیت گسترده نیست ، اگرچه محققان موسیقی درمانی ، روانشناسی موسیقی و آموزش ممکن است نتیجه کسب کنند.
می توانید برای ذخیره سوابق خود در Scopus یک حساب کاربری در
علاوه بر جستجوی اولیه ، باید نتایج ثانویه سند را نیز بررسی کنید .
یافتن مقاله های جداگانه در Scopus
یافتن معیارهای انتشار فردی با استفاده از Scopus
Magee ، WL و JW دیویدسون. 2002. "تأثیر موسیقی درمانی در حالات خلقی در بیماران عصبی: یک مطالعه آزمایشی." مجله موسیقی درمانی 39 (1): 20-29. doi: 10.1093 / jmt / 39.1.20.
برای جستجوی عنوان خروجی از جستجوی اسناد استفاده کنید .
نقل شده ستون در صفحه جستجو به شما خواهد گفت که چگونه بسیاری از نقل قول ها برای این عنوان یافت شده است. برای رفتن مستقیم به لیست اسناد استناد می توانید بر روی این شماره کلیک کنید.
با کلیک بر روی عنوان مقاله ، شما را به جزئیات اجمالی آن مقاله می برد. برای کسب اطلاعات بیشتر می توانید تمام معیارها را انتخاب کنید.
صفحه نمایش در (i) Scopus Metrics در بالا و (ب) PlumX Metrics در زیر از صفحه نمایش تقسیم شده است:
(i) معیارهای Scopus
(ب) معیارهای PlumX در داخل Scopus
اثر استنادی وزنی میدان - اثر واحد
1. برو به Scopus
2. کاغذ را جستجو کنید
3. تأثیر استناد به وزن وزنه بردار برای آن مقاله با سایر معیارها در سمت راست صفحه ذکر شده است
استفاده از جستجوی نویسنده در Scopus
با استفاده از جستجوی نویسنده برای یافتن چندین انتشار
نویسندگان را در صفحه جستجو انتخاب کنید و اصطلاحات جستجوی خود را وارد کنید.
نام مناسب را از لیست نتایج انتخاب کنید. می توانید با زدن کادر کنار نام و سپس کلیک روی نمایش اسناد ، بیش از یک ورودی را انتخاب کنید . ( توجه: اگر به دنبال نام خود هستید ، با درخواست ادغام نویسندگان ، اطمینان حاصل خواهید کرد که همه انتشارات شما در یک پروفایل قرار دارند.)
سپس می توانید مقالات جداگانه را انتخاب کرده یا نمای کلی نویسنده را مشاهده کنید.
مشاهده اسناد ثانویه
جستجوی اسناد ثانویه
در داخل Scopus ، یک سند ثانویه عنوانی است که در یک لیست مرجع یافت شده است اما به طور مستقیم در پایگاه داده Scopus در دسترس نیست. این اتفاق می افتد در صورتی که استناد در نشریاتی یافت شود که توسط Scopus ایندکس نشده باشد. مشاهده اسناد ثانویه بعضی اوقات اطلاعات اضافی را در مورد مقاله ارائه می دهد.
از صفحه نتایج ، روی نمایش اسناد ثانویه در گوشه بالا سمت راست کلیک کنید. برای بازگشت به لیست اصلی خود ، روی بازگشت به نتایج کلیک کنید .
ما به ندرت خطاهایی را در نوشتن خودمان مشاهده می کنیم ، به همین دلیل من طرفدار فوق العاده استفاده از ویراستاران حرفه ای برای بهبود کتاب های خودم هستم.
اما مواردی وجود دارد که می توانیم برای بهبود نسخه قبل از ارسال آن به یک ویرایشگر ، انجام دهیم.
Grammarly یکی از این ابزارهای مفید است که می تواند خطاهای اساسی را مرتب کند ، این امکان را برای شما فراهم می کند که نوشتن خود را بهبود ببخشید و یاد بگیرید. همچنین می تواند به ایمیل و نوشتن آنلاین کمک کند ، جایی که پرداخت یک ویرایشگر حرفه ای مقرون به صرفه نیست.
چرا ابزاری مثل گرامرلی را در نظر می گیرید؟
به عنوان نویسندگان ایندی ، ما 100٪ مسئولیت تولید کتاب هایی را داریم که نه تنها قابل خواندن و سرگرم کننده / آموزنده هستند بلکه کتابهایی هستند که عاری از اشتباه هستند. هنگامی که خوانندگان از اشتباهات غلط و دستوری پریشان می شوند ، تجربه خواندن آنها متحمل می شود . و این بدان معناست که شهرت شما به عنوان نویسنده نیز رنج می برد.
کیندل همچنین عملکردی دارد که خوانندگان بتوانند متن های متن را گزارش دهند و اگر بسیاری از این موارد را در یک کتاب بدست آورید ، می خواهید یک اخطار با کیفیت دریافت کنید .
به همین دلیل ، ما همیشه می خواهیم هنگام چاپ کتاب های خود از سردبیران و مدرسان حرفه ای استفاده کنیم. هیچ چیز نمی تواند جایگزین ویرایش و تصحیح یک آدمی شود ، به خصوص کسی که در ژانر شما تخصص دارد.
با این حال ، دست خطی که شما آن را به یک حرفه ای برای تصحیح یا ویرایش ارسال می کنید ، مسنجر تر است ، هر چه بیشتر برای بهبود و رفع هزینه های آن پیش بیاید .
اینجاست که برنامه آنلاین ، Grammarly ، وارد تصویر می شود.
گرامرGrammarly یک کتابخوان خودکار و یک چک لیست گرامر و ادبیات است.
متن شما را اسکن می کند و پیشنهادهایی را در مورد مکان هایی که باید یا باید ایجاد شود ارائه می دهد. این حتی بر استفاده از کلمات نظارت می کند و در مورد طول جمله اظهار نظر می کند (تماشای جملات اجرا کننده مزاحم که هنگام نوشتن سریع می نویسیم). می توانید از آن در مرورگر وب خود استفاده کنید یا افزونه Microsoft Office را نصب کنید. و حتی می توانید به گرامرلی بگویید که آیا به زبان انگلیسی در ایالات متحده یا انگلیس می نویسید ، بنابراین می داند چگونه از شما حمایت کند.
مانند اکثر برنامه ها و افزونه های این روزها ، نسخه رایگان و نسخه پولی نیز وجود دارد. با نسخه رایگان ، می توانید وارد سیستم شوید و متن خود را درون یک سند گرامری جایگذاری کنید ، چند ثانیه صبر کنید و سپس بازخورد هایی را که در مورد اشتباهات احتمالی در متن شما به شما ارائه می دهد ، مشاهده کنید. وقتی این مقاله را از طریق ویرایشگر Grammarly اجرا کردم ، حتی اگر Scrivener قبلاً املای من را در چند مورد تصحیح کرده بود ، Grammarly چندین اشتباه خط نگارشی را که من دستگیر نکرده بودم ، پیدا کرد ، و همچنین موردی را پیدا کرد که به جای 'اراده'. چشمگیر!
در اینجا شش روش وجود دارد که دستور زبان می تواند نوشتن شما را بهبود ببخشد.
(1) می توانید دفعه بعد از آن درس بگیرید و اشتباه های کمتری کنید
بدیهی است که Grammarly ابزاری برای بررسی دستور زبان ، املا و نگارشی است ، کاری که Word و Scrivener قبلاً انجام می دهند. یک تفاوت با گرامرلی این است که به شما می گوید چرا این پیشنهاد را ارائه می دهید. این امر به نویسنده این امکان را می دهد تا تصمیم آگاهانه ای اتخاذ کند و حتی شاید در این راه کمی یاد بگیرد. همچنین ، یک کتابچه راهنمای آنلاین و رایگان در مورد انگلیسی وجود دارد ، که بر اساس موضوعاتی مانند سبک و مکانیک طبقه بندی شده است ، در آنجا مقاله هایی درباره همه چیز از نحوه استفاده از آپوستروف به فرم صحیح اختصارات پیدا خواهید کرد.
(2) جستجوی نویسنده یا کلماتی را که بیش از حد استفاده می کنید کشف کنید
همه نویسندگان مقصر هستند که بیش از حد از همان کلمه استفاده می کنند.
با این حال ، به عنوان نویسنده کتاب یا داستان ، ما اغلب آنقدر به نسخه خطی نزدیک هستیم و بارها آن را خوانده ایم که نمی توانیم این را ببینیم. دستور زبان شما را به این نوع مشکل هشدار می دهد. همچنین به شما امکان می دهد اگر می خواهید کلمه مورد استفاده خود را تغییر دهید ، تعاریف کلمات را ببینید و مترادف را پیشنهاد کنید.
به این ترتیب ، مانند یک اصطلاحنامه است که با یک امتحان املا و دستور زبان ترکیب شده است.
کد پرفروش(3) یاد بگیرید که جملات خود را تجزیه کنید
"کتاب پرفروش در باره کوتاه، جملات پاک کننده هستند، بدون کلمات غیر ضروری." کد پرفروش، جودی آرچر و متی L. Jockers
تجزیه و تحلیل داده های کتابهای پرفروش نشان می دهد که جملات کوتاه تر پرفروش ها را مشخص می کنند ، اما همه ما می دانیم که در عمل چقدر سخت است.
گرامرلی هنگام تشخیص جملات طولانی یا اجرا بر روی طول جمله اظهار نظر خواهد کرد. این یکی دیگر از ویژگی های عالی برای زمانی است که ما چندین بار نسخه خطی را خوانده ایم که دیگر نمی توانیم آن را ببینیم. گرامرلی می تواند مانند یک جفت چشم دیگر عمل کند ، با اشاره به مشکلاتی که در غیر این صورت نمی بینیم.
(4) نسخه خطی خود را یک قدم به کمال نزدیک کنید
همه ما می دانیم که ویراستارها و تأییدکنندههای ما چقدر ارزشمند هستند. همانطور که در معرفی این مقاله اشاره کردم ، هیچ چیز نمی تواند مهارت و لمس انسانی یک ویرایشگر / تصحیح کننده حرفه ای را جایگزین کند. با این حال ، اگر با کمک گرامرلی نسخ خطی خود را تا حد امکان تمیز کرده باشید (یعنی بدون خطا) ، ویرایشگر شما در نظر دارد هر زمان اصلاح ساده تری داشته باشد. به نوعی ، گرامرلی می تواند از ویرایشگر شما پشتیبانی کند تا نسخه را حتی به کمال نزدیک کند.
(5) شطرنج شناسی
اگر نویسنده غیر داستانی باشید ، این ویژگی بعدی را دوست خواهید داشت.
می توانید روی یک دکمه کلیک کنید و گرامرلی متن شما را با بیش از 8 میلیارد صفحه وب مقایسه می کند ، بررسی نسخه برداری را بررسی می کند. این یک ویژگی شگفت انگیز است برای جلوگیری از اشتباه احتمالی شرم آور اگر به طور اتفاقی متن را از مقاله ای در وب کپی کرده اید تا در نوشتار خود به آن مراجعه کنید ، اما فراموش کرده اید که استناد را درج کنید.
حتی اگر شما در حال نوشتن داستان هستید ، می توانید با هدف قرار دادن آن به قول خودتان ، مطالب تحقیق را به یک نسخه اضافه کنید و سپس فراموش کنید. دستور زبان مانع از بروز چنین نظارت های تصادفی می شود.
(6) از آن برای رسانه های اجتماعی و ایمیل و همچنین نسخه خطی خود استفاده کنید
Grammarly همچنین یک افزونه رایگان برای Chrome یا Safari فراهم می کند (البته متاسفانه برای Scrivener نیست ). این افزونه پست های شما را در سایت های رسانه های اجتماعی مانند فیس بوک و توییتر نظارت می کند ، و اطمینان می دهد که شما هیچ غلط املایی و گرامری را مرتکب نشده اید. این می تواند نگرانی از ارائه تصویری جلا داده شده به خوانندگان و طرفداران خود را حتی در هنگام عجله برای ارسال یک توییت سریع.
بنابراین اگر در گرامر خود کمی احساس اعتماد به نفس دارید ، گرامرلی را در اینجا برای مقاله بعدی خود بررسی کنید.